WSTĘP
Nauczanie przypowieściami było popularne w czasach Chrystusa. Nauczyciel chciał aby jego przesłanie był w stanie zrozumieć człowiek prosty. Jego celem było poruszenie obojętnych i sprowokowanie słuchaczy do stawiania pytań. Chrystus dał swoim życiem świadectwo najdoskonalszej miłości. Miłość ludzka jest często namiastką Boskiej miłości, aczkolwiek ta miłość pozwala się nam zbliżyć do Boga. W przypowieściach Jezus ukazuje wiele różnych obliczy miłości naszego Ojca do człowieka. Poniższe przypowieści zostały zaczerpnięte z Biblii Tysiąclecia. W miare upływu czasu będziemy dodawać kolejno nowe i je opisywać. Prosze przejdz do kolejnych pod zakładek, aby kontynułować czytanie przypowieści biblijnych
Przypowieść o zagubionej owcy (Łk 15, 1-7)
1 Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.
2 Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».
3 1 Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
4 «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?
5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona
6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: “Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
7 Powiadam wam: Tak samo w niebie2 większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
W przypowieści o zaginionej owcy, Chrystus naucza o tym, że Bóg o nikim nie zapomni i nikogo na straty nie spisze. Nie chce z dala od stada pozostawić pojedynczej owcy. – szuka, Martwi się, szuka i bardzo sie cieszy z każdej odnalezionej duszy. Każdy człowiek ma szansę na nawrócenie, a Ojciec cierpliwie czeka.